ராணியை ரசிச்சு ரசிச்சு ஓத்த கதை Part1

வணக்கங்க.. என்னோட பேரு ஜெகதீஸ் சிவன். கரூர் மாவட்டத்துல இருக்கிற ரத்தினகிரி கிராமத்தில் பிறந்தவன். வெளியூரில் பத்தாவது படிச்சுட்டு லீவுக்கு ஊருக்கு வந்திருக்கிறேன். அம்மா சிவகாமி, அப்பா சுந்தரம் அப்புறம் நான். அவ்வளவுதான் என் குடும்பம். அப்பாவும் அம்மாவும் மளிகை கடை நடத்திக்கிட்டு இருக்காங்க. அதனால எப்பவும அவங்களுக்கு ஓயாத வேலை. சமையலுக்குன்னு ஒரு பாட்டி வரும். வெளியூர்ல படிக்கிறதால்ல, எனக்கு இந்த கிரமத்துல நண்பர்கள் கிடையாது. ஒன்னு ரெண்டு மனுசங்கள மட்டும்தான் தெரியும். மத்தவங்களை எனக்கு சுத்தமா தெரியாது. மளிகை கடைக்கு வரக்கூடாதுன்னு அப்பா கண்டீசன் போட்டிருக்காரு. அவருக்கு என்னைய பெரிய அரசு ஆபிசராக ஆக்கி பாக்கனுமுன்னு ஆசை. எனக்கு அதிக வேலை செய்ய வேண்டிய அவசியம் இருக்காதுன்னு நானும் போகல. ஆனா லீவுக்கு வந்து சில நாள்ல டீவி சுத்தமா போர் அடிச்சிருச்சு. காலையிலே நாடகம் போட்டுராங்க. சில இங்கிலீஸ் சேனல்ல போட்ட படத்தையே போட்டு கடுப்பு ஏத்தறாங்க. அதனால எங்கையாவது வெளியில போகலாமுன்னு நெனச்சேன். அப்பதான் எங்களுக்கு சொந்தமான நிலம் ஞாபகம் வந்தது. 

அப்பாக்கிட்ட பர்மிசன் வாங்கிட்டு போகலாமுன்னு கடைக்கு போனேன். கடையில ரெண்டு பேரு பொருள் வாங்கிக்கிட்டு இருந்தாங்க. நான் கல்லாவுல உட்காந்திருந்த அப்பாக்கிட்ட நம்ம நிலத்தை பார்க்க போகலாமுன்னு இருக்கேன் என்றேன். இன்னைக்கு கூட்டிக்கிட்டு போக முடியாதுன்னு சொன்னாரு. நானாவே போயிடுவேன் அப்பா, எனக்கு துணை வேண்டாம் என்றேன். அதுக்குள்ள அம்மாவும் வந்து சேர்ந்துட்டாங்க. அங்க பெரிய பெரிய கிணறெல்லாம் இருக்கு, நல்ல நீச்சல் தெரிஞ்சவங்களே அப்பப்போ மாட்டிக்கிறாங்க. உன்னை தனியாவெல்லாம் அனுப்ப முடியாதுன்னு சொன்னங்க. இரண்டு பேரும் மறுத்துட்டதால்ல எனக்கு கொஞ்சம் வெறுப்பா இருந்துச்சு. அதுக்கு மேல பேசமுடியல. அதனால என்னோட முகம் வாடிப்போச்சு. அதைப் பார்த்த அப்பா, சரி சரி இன்னைக்கு நிலத்துக்கு போ, ஆன துணைக்கு ராணி வருவா. அவ சொல்லறபடி கேளு என்று சொன்னாரு. ராணியா அது யாருன்னு கேட்டேன். அவ புதுசா வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கா, கிழக்குதெரு பொண்ணு. இப்ப செட்டியார் வீட்டுக்கு சாமன் கொடுக்கப் போயிருக்கா. வந்ததும் அறிமுகம் செய்கிறேன் என்று வேலையில் மூழ்கிவிட்டார்.

நான் கடைக்கு முன்னாடி இருந்த சேர்ல உட்காந்து ராணி வரதுக்காக காத்திருந்தேன். ராணியின்னு ஒருத்தி வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கிறத பத்தி இதுவரைக்கும் எனக்கு யாருமே சொல்லல. அப்பா கிழக்கு தெருன்னு சொல்லறத வைச்சு நானே மனசுக்குள்ள கணக்கு போட்டேன். கிழக்கு தெருவுல இருக்கிற சிலற எனக்கு தெரியும், மாடசாமியோட அம்மா கூட கிழக்கு தெருதான். அவுங்க செம கருப்பு. தொப்பை கூட இருக்கும். முகத்தை கடுகடுன்னு வைச்சுக்கிட்டு கெட்ட கெட்ட வார்த்தையில திட்டி தீர்ப்பாங்க. ஆனாலும் மாடசாமியோட அம்மாவைப் பார்த்து நான் பயந்ததில்லை. அவுங்களைப் பார்த்தாலே எனக்கு சுன்னி நட்டுக்கும். அதுக்கு எப்போதும் மாராப்பு நிக்காத அவங்க மார்புதான் காரணம். கருப்பா இருந்தாலும் நல்ல பருத்த மாம்பலம் மாதிரி கின்னு நிக்கிற அவங்க மார்பும், ரெண்டு மார்பும் ஒட்டிக்கிட்டு தெரியிற பிளவும் கிக்கா இருக்கும். நான் மாடாசாமி அம்மாவை நினைச்சு இரண்டு மூனு தடவ கை முட்டி போட்டிருக்கேன். 

எலேய் ஜெகதீசு, ராணி வந்துட்டா பாருன்னு சொன்னாங்க அம்மா, ராணியை பார்த்து நான் அப்படியே தெகச்சு போயிட்டேன். சிக்குன்னு இருக்கிற இடுப்பு, அளவு எடுத்து செய்ய குண்டி, ரெண்டு உருண்டை வெல்லம் போல முலைன்னு என் முன்னாடி வந்து நின்னா. பச்சை தாவணி, ராஸ் ரவுக்கை, கட்டம்போட்ட பாவடைன்னு அவ சிக்குன்னு இருந்தா. "எலேய் ராணி, தம்பிக்கு நிலத்தை பார்க்கனுமாம், கூட போய் சுத்தி காமி" கட்டளையிட்டார் அப்பா. சரிசாமி என்று என்னிடம் வந்தாள் ராணி. கிணத்து பக்கத்துல எல்லாம் போகம பார்த்துக்கோடின்னு அம்மா சொன்னாங்கய. சரிமா சொல்லிட்டு. பேரு என்ன என்று என்னிடம் கேட்டாள். நான் அவள் முகத்தை அப்பதான் பார்த்தேன். கருப்பாக இருந்தாலும் பளபளன்னு இருந்தது. எத்துப்பல்லு அவ சிரிச்சா இன்னும் அழகு கூட்டியது. ஜெகதீசு என்று அவளது கேள்விக்கு ரொம்ப நெரம் கழிச்சு பதில் சொன்னேன். 


வா போலாம் என ராணி சைக்கிலை நோக்கி நடந்தாள். நான் அப்பாவிடம் வாங்கிவைத்திருந்த டிஸ்கவர் வண்டி சாவியை அவளிடம் காண்மித்தேன். அவள் உதட்டில் புன்னகை பூத்தது. வண்டியை எடுத்து பின்பக்கம் அவளை அமர சொன்னேன். பெண்கள் இயல்பாக உக்காருவது போல ஒரு பக்கமாக அமர்ந்தாள். எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. உட்சாலையில் சிலர் நாங்கள் போவதை வேடிக்கைப் பார்த்தனர். 

ஆக்சிலேட்டரை முறுக்கி ஜர்க் என்று கிளம்பினேன். எடுத்தவுடனே கிரை மாற்றி மாற்றி வேகமெடுத்தேன். குண்டும் குழியுமாக இருந்த சாலையி்ல் அவளால் சரியாக உட்கார முடியவில்லை. ஊர் எல்லையை தாண்டிய பிறகு சாலை இன்னும் மோசமாக இருந்தது. ஜெகதீஸ் மெதுவா போ என்று அதட்டினாள். நான் காதில் வாங்கவில்லை. இன்னும் வேகத்தை கூட்டினேன். நாங்கள் கிராமத்தின் சாலையிலிருந்து மெயின் சாலைக்கு வந்துவிட்டோம், தொலைவில் ஒரு பேருந்து எங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது. அதன் பக்கவாட்டில் இருந்த சிறு இடத்தின் வழியாக வண்டியை விட்டேன். 

ஓரிடத்தில் சாலையின் குழிக்குள் விட்டு ஏற்றும் போது அவளால் பேலன்ஸ் செய்ய முடியாமல் என்னை இறுகப் பற்றினாள். பிறகு இயல்பாக உட்காந்து கொண்டாள். இன்னும் குழிகள் அதிகம் வந்து கொண்டேயிருந்தன. நான் வேகத்தினை குறைக்கவேயில்லை. ஒரு கட்டத்தில் போதும் போதும் நிறுத்து நிறுத்து என்று கத்த தொடங்கினாள். யாருமேயில்லாத சாலையில் வண்டியை நிறுத்தினேன்.

டேய் லூசாடா நீ, இப்படி கண்ணுமண்ணு தெரியாம வண்டியை ஓட்டரியே என்று மேலும் கீழும் மூச்சு வாங்கினாள்.

பயந்துவிட்டாள் போலிருக்கிறது. அந்த பயத்தை வெளிக்காட்டினாள் அசிங்கம் என்று கோபமாக பேசினாள். 

எதுக்குடா இத்தனை வேகமா போற, பின்னாடி உக்காந்து எப்படிடா பேலன்ஸ் பண்னறது

இன்னம் பத்துகிலோ மீட்டர் போகனுமே அதானால வேகமா போனேன். இரண்டு சைடு காலப் போட்டு உக்காருங்க. எல்லாம் சரியாயிருக்கும் 

ம்கூம் உன்கிட்ட இப்ப பேசமுடியாது.எனக்கு மூச்சே நின்னுடும் போலிருக்கு. அந்த மரத்துக்கு பக்கதுல வண்டியை நிறுத்து கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு போகலாம். என்று அருகேயிருந்த புளியமரத்தின் நிழலில் ஒதுங்கினாள். 

அவள் கோபமாக இருப்பதை உணர்ந்தேன். அவள் கொழுத்த முலையை முதுகில் இடித்து விளையாட நான் போட்ட திட்டம் இப்படி எதிரானதாக மாறிவிட்டதே என்று நொந்து கொண்டேன். வண்டியில் இருந்த தண்ணீர் பாட்டிலை அவளிடம் நீட்டினேன். மடமடவென தண்ணீரை குடித்தாள். இப்போது கொஞ்சம் நிதானமாக மாறியிருப்பாள் என்று பேச்சுக் கொடுத்தேன்,.

ராணி என்னை மன்னிச்சுடுங்க. நான் உங்கள பயமுறுத்த வேகமா போகல. 

பின்ன எதுக்குடா இத்தனை வேகமா போன.

அதான் சொன்னேன்னே,. இன்னும் பத்து கிலோமீட்டர் போகனுமுன்னு.

எனக்கு தெரியும் நான் ஐயாக்கூட எத்தனையோ தடவ நிலத்துக்கு போயிருக்கேன். ஆனா அவரு இத்தனை வேகமா ஒருதடவ கூட ஓட்டுனதில்லை.

அப்பாக் கூட இவ எதுக்கு நிலத்துக்கெல்லாம் போயிருக்காக என்று சந்தேகம் வந்தாலும். அதையும் கேட்டுத் தொலைத்து எங்கே இன்னும் கோபம் கொள்ளப் போகிறாள் என்று அமைதியானேன். 

அவளை தனியாக விட்டுவிட்டு எதிரில் இருந்த மரத்துக்குப் பின்னாடி சிறுநீர் கழிக்கப் போனேன். ஆசையாக இருந்த சுன்னி இப்போது அமைதியாக இருந்தது. நான் திரும்பி வரும்போது அவள் வண்டிக்கு அருகே நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய வயிற்றுப் பகுதியை ரவுக்கைக்கும் பாவடைக்கும் இடையே கருப்பாக மினுமினுத்தது. ஆனாலும் எனக்கு ரசிக்க மனமில்லை. எல்லா மூடும் அவுட்டாகியிருந்தது. அப்போது ஒரு அம்பாசிட்டர் சாலையில் விர்ரென பறந்தது. 

போலாம் என்றாள். வாடா போடா என்று பேசியவள் இப்போது பேசியதே என் மீது குற்றம் மன்னிக்கப்பட்டுவிட்டது என தெரிந்தது. நான் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்ததும், இருபக்கம் கால்களைப் போட்டு அமர்ந்தாள். இல்லை நான் வேகமா போகல என்று சொன்னேன். தெரியும் நீ போ. நேரமாகுது என்றாள். வண்டியை மெதுவாக ஓட்டினேன். ஒவ்வொரு பள்ளத்திற்கும் கீரை குறைத்து லாவகமாக ஓட்டினேன். அப்படியிருந்தும் அவள் மார்பின் முனை என் முதுகில் பட்டது. வேகமா போ என்று காதருகே முனகினாள் ராணி.

- தொடரும்

Sheமேல் சியாமளா -அலியோடு நான் செய்த அட்டகாசம் பார்ட் 1

சென்னை வண்ணாரப்பேட்டை எலட்ரிக் ரயில் நிலையத்தில் பீச்சிற்கு செல்லும் ரயில் நின்றது. என்னுடைய கம்பாட்மென்டில் பயணம் செய்த ஐந்து பேர் இறங்கிப் போனார்கள். அதன் பின் என்னையும் சேர்த்து மூன்று பேர் மட்டுமே அமர்ந்திருந்தோம். ஒரு வயதானவர் ரயிலின் வாசலில் படிக்கட்டருகே நின்றிருந்தார். இரு வாலிபர்கள் ரயில் புறப்பட்டதும் ஏறிக்கொள்ள வெளியில் காத்திருந்தார்கள். நான் ரயிலின் ஜன்னல்வழியே வண்ணாரப்பேட்டை சேரி மக்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது குடிசைகளுக்குள் நடுவே போகும் சாலையிலிருந்து ஒரு பெண் ஓடிவந்தாள். அவளுடைய ஓட்டத்திற்கு தக்கது போல மார்புகள் குதித்தன. சேலை சற்று விலகி தொப்புள் தெரிந்து தெரிந்து மறைந்தது. நன்கு உரமான உருவம். நீளமான கூந்தல். கழுத்தில் ஏசுவோடு சிலுவையும் இணைந்த தங்க டாலர். அவளை நான் மட்டுமல்ல வெளியில் இருந்தவர்களும் பார்த்தார்கள். அப்படியொருத்தி ஓடிவருவதையும், மார்புகள் துள்ளுவதையும் பார்க்காமல் ஆண்கள் இருக்கவே இயலாது. ஆச்சரியமாக அவள் நான் இருந்த கம்பாட்மென்டிற்கு வந்தாள். அவளைப் போலவே இன்னொருத்தியும் ஓடிவருதை பிறகுதான் பார்த்தேன்.

பின்னால் ஓடிவந்தவள் பெண்ணல்ல. பெண்ணைப் போல தோற்றம் கொண்டவள். அவளுடைய முகத்தின் அமைப்பு அவளை ஆணாக காட்டியது. ஆனால் பெண்ணைப் போல அலங்காரம் இட்டு, ஆண்களின் சட்டையைப் போட்டிருந்தாள். இவரும் என் கம்பாட்மென்டில் ஏறிக்கொள்ளவும், ரயில் கிளம்பவும் சரியாக இருந்தது. இருவரும் அருகே நின்று பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். இரண்டு பெண்களுமே பெண்கள் இல்லை. ஆமாம் இருவரும் அரவாணிகள் என்று அழைக்கப்படும், அலிகள். எனக்கு அலிகள் என்றால் கொஞ்சம் பயம். எனக்கு மட்டுமல்ல, எல்லா ஆண்களுக்கும் அப்படிதான்.

எனக்கு ஒருபுறம் பயமாக இருந்தாலும், காற்றில் அசைந்தாடும் முந்தானையில் அவள் மார்பு அழகு தெரிந்ததை ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. நான் எவ்வளவு முயன்றும், அவளைவிட்டு கண்களை அகற்ற முடியவில்லை. ரவிக்கைக்கும் பாவடைக்கும் இடையே அத்தனை அகலம் விட்டு பெண்கள் கட்டுவதே இல்லை. ஆனால் அதுதான் அழகென யாருக்கும் தெரிவதில்லை. ஆண்கள் ரசிப்பதற்காகவே சேலை கட்டும் பெண்கள் உண்டு. அவர்கள் தொப்புளுக்கு கீழ் பாவடையை கட்டி அதில் சேலையை சொறுகி வைப்பார்கள். முதுகு பக்கம் பெரிய ஜன்னல் வைத்து இடையே நூல் கயிறு கட்டி முடிச்சு போடுவார்கள். அதைப் பார்த்தால் அந்த முடிச்சை அவிழ்த்து ஓக்க வேண்டும் என்று ஆண்களுக்கு தோன்றும். அதற்காகத்தான் அப்படி செய்கிறார்கள்.

நான் இதைப் பற்றி நினைத்துக் கொண்டே இருந்ததாலும், அவளுடைய மார்பிலிருந்து கண்களை எடுக்கவில்லை. ஆனால் சிந்தனை வேறுபக்கம் திரும்பியதால், அவர்கள் எண்ணை கவனித்ததை நான் உணரவில்லை. மீண்டும் சுயநினைவுக்கு வரும்போது, அவர்கள் இருவரின் பார்வையும் என்மேல் இருந்ததை கண்டேன். எனக்கு பகிர் என்று இருந்தது. என் பார்வையை ஜன்னரோம் செலுத்தினேன். ஆனால் அந்த இருவரும் எனக்கு முன் காலியாக கிடந்த சீட்டில் வந்து அமர்ந்து கொண்டார்கள். அதில் டீசர்ட் போட்டிருந்தவள் என்னையே உற்றுப் பார்த்தாள். எனக்கு சற்று கூடுதலாக பயம் ஏற்பட்டது. அலிகளுக்கு பெண்களைப் போல் வெட்கம் கிடையாது, ஆண்களைப் போல தெகிரியம் அதிகம். அதனால்தான் ஆண்கள் அலிகளை கண்டு பயம் கொள்கிறார்கள். 

அடுத்து இரண்டு ஸ்டாபுகளில் நின்ற வண்டி, இறுதியான பீச்சிற்கு வந்து நின்றது. நான்காம் பிளாட்பாமில் உள்ள வண்டி, பணிமனைக்கு செல்ல இருக்கிறது" என்று அனோஷ்மென்ட் வந்தது. முன்னால் இருந்தவர்கள் இறங்கினார்கள். நானும் எழுந்து செல்ல முயன்றேன். ஆனால் டீசர்ட் போட்டவள் என் வழியை மறித்தாள். "நான் போகனும் என்றேன்". "நாங்களும் தான் போகனும், ஒரு நிமிசம் இரு போலாம்" என்றாள். இறுதி ஸ்டாப் என்றதால் அந்த கம்பாட்மெட்டில் இருந்தவர்கள் எல்லோரும் வேகமாக ஓடினார்கள். அடுத்த தாம்பரம், செங்கல்பட்டு வண்டியை அவர்கள் பிடிக்க வேண்டும் என்ற அவசரம். நானும் இரண்டு அலிகளும் அமர்ந்திருப்பதையும், நான் எழுந்து செல்ல நினைத்தும் முடியாமல் அவர்கள் சிறைபடுத்தியிருப்பதையும் சிலர் பார்த்தார்கள். ஆனால் சென்னை மக்கள் வேடிக்கை மட்டுமே பார்ப்பார்கள். யாருக்கு என்ன நடந்தாலும் கண்டுகொள்ள மாட்டார்கள். சிறிது நேரத்தில் கம்பாட்மெண்டில் யாருமே இல்லை. "வழியை விடு நான் போகனும்" என்றேன். "பூவிழி, பார்ட்டி போறாராமா" என்றாள் எகத்தாளமாய். 

- தொடரும்

லக்கி ப்ரைஸ் – வித்தியாசமான அக்கா கதை - Part 1

எசக்கப்பட்டி கிராமம். நாமக்கல் மாவட்டத்தின் வரட்சியான கிராமங்களில் ஒன்று. மழை பெய்தால் மட்டுமே அங்குள்ள நிலத்தில் ஏதேனும் பசும்புல் விளையும். மற்ற காலங்களில் நீர் வரண்டு வெடிப்பாக இருக்கும் பகுதி. ஆடு மாடுகளை வளர்த்தாலும் அவற்றிக்கு தீனி வாங்கிபோட்டு கட்டுப்படி ஆகாது என்பதால் கால்நடைகளே இல்லாத கிராமம். வாழ்வதற்கு ஏற்றதல்ல. எனவே அந்த கிராமத்தில் பாதிக்கும் மேற்பட்ட வீடுகள் காலியாக இருந்தன. வயசானவர்களை வீட்டு காவலுக்கு நாயைப்போல விட்டுவிட்டு இளசுகளெல்லாம் நாமக்கல் டவுனுக்கு சென்று குடியேறிவிட்டன. அங்கேயே வேலை செய்து கொண்டு பிழைப்பை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். வாழவே வக்கத்துப்போயிருந்த இரண்டொரு குடும்பம் இன்னம் எசக்கப்பட்டியில் இருந்தது. அந்த குடும்பத்தில் ஒன்று லக்கியின் குடும்பம்.

லக்கி என்று அழைக்கப்படும் லட்சுமி பதினேழு வயதான பருவப் பெண். பளபளக்கும் மாநிறம். உருண்டையான முகவெட்டு, இளநி போன்ற இரண்டு முலைகள், பருத்த தொடைகள், மண் பாணை போன்ற குண்டிகள் என்று பச்சையாக அவள் கிராமத்து கட்டை. ஆனால் இதையெல்லாம் உணர்ந்து அழகை ரசிக்கும் நிலையில் லக்கியில்லை. அவளுடைய வாயிலிருந்து எப்போதும் எச்சில் ஒழுகிய வண்ணம் இருக்கும். கண்கள் எதையோ வெறித்து நோக்கியபடி இருக்கும். அவளால் தெளிவாக பேசமுடியும், ஆனால் அவள் பேச்சை புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு யாருக்கும் பொறுமையில்லை. எல்லோரும் ஏங்கும் அளவிற்கு அழகு இருந்தும். லக்கி ஒரு அதிஸ்ட்டம் இல்லாத பெண். காரணம் அவளுக்கு மூளைவளர்ச்சி குறைவு. அவளுக்கு துணையாக இருப்பது, பல் போன காது கேட்காத, கண் சரியாக தெரியாத என்பது வயதை கடந்த கிளவி.


வரட்டு கிராமத்தில் வயதுக்கு வந்த மூளைவளர்ச்சி இல்லாத பெண். அவளை பார்த்துக் கொள்ள கிளட்டு கிளவியொருத்தி. எத்தனை நாள்தான் அவளால் கன்னியாகவே காலம் கழிக்க முடியும். இதுநாள் வரை அவள் தப்பித்துவந்தது அவள் வம்சம் செய்த புண்ணியம். ஆனால் அந்த புண்ணியமெல்லாம் இன்றோடு முடிந்துவிடப் போகிறது. அதோ அங்கே பள்ளி சீருடையில் வந்து கொண்டிருக்கும் குருவும் அவன் நண்பர்களுமே நம் கதையின் நாயகர்கள். ஒன்பதாவது வகுப்பு படிக்கும் குரு தான் அவர்களில் பெரியவன். அவனுடன் வருகின்ற ஜெகனும், சுந்தரமும் எட்டாம் வகுப்பு படிப்பவர்கள். இப்போது அவர்கள் பள்ளிக் கூடத்திலிருந்து வரவில்லை. திருட்டுத்தனமாக பள்ளி சுவர் ஏறி குதித்து பக்கத்து ஊரிலிருக்கும் சினிமா தியேட்டருக்கு சென்றுவிட்டு வருகிறார்கள். அவர்கள் லக்கியின் குடிசைக்கு சற்று தூரத்தில் வரும்போது, லக்கியை அவள் பாட்டி குளிக்க வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

குழந்தைகளை எப்போதும் பகலில் குளிப்பாட்டுவார்கள், காலை நேரத்தில் குளிக்க வைத்தால் குழந்தைகளுக்கு சளிபிடிக்காது. லக்கியும் குழந்தை மாதிரிதான். அவள் வளர்ந்ததோ, வயதுக்கு வந்ததோ பாட்டிக்கு நினைவில்லை. அவளும் குழந்தையைப் போலவே வெகுளியாக இருந்தாள். ஆடையில்லாமல் அம்மனமாக இருந்தாலும் அவளுக்கு ஒன்றுமில்லை. ஆனால் இப்போது பாவடையை மார்வரை தூக்கி கட்டி குடிசைக்கு முன் இருக்கும் கிணறுக்கு அருகே அமர வைத்து பாட்டி குளிப்பாட்டிக் கொண்டிருந்தாள். தலையிலிருந்து தண்ணீர் வடிந்து அவளை மேலும் அழகாக காட்டியது. "மாமா,. லக்கி குளிக்கிறாடா" என்று குருவைப் பார்த்து ஜெகன் சொன்னான். "ஆமான்டா,. இங்கேயே மறைஞ்சு நின்று அவ குளிக்கிறத பார்ப்போம்" என்று கூறி மூவரும் அருகே இருந்த புதருக்குள் மறைந்து லக்கியை பார்த்தார்கள். "அந்த படத்துல வர மாதிரியே லக்கியோட முலை கும்முன்னு இருக்குடா" என்றான் சுந்தரம்.

இவர்கள் பார்ப்பதை அறியாமல் லக்கிக்கு கடலைமாவை எடுத்து பூசினாள் அவள் பாட்டி, முகம், கை, கால் என்று எல்லாவற்றுக்கும் அப்பி தேய்த்துவிட்டு, தண்ணீரை எடுத்து ஊற்றினாள். மெல்ல பாவடையை லூஸ் செய்து மார்க்குள்ளும் முதுக்குள்ளும் வைத்து தேய்த்து தண்ணீர் ஊற்றினாள். பின் பாவடையை இறுகி கட்டிவைத்தாள். மூவருக்கும் ஏமாற்றமாக இருந்தது. இன்று லக்கியின் நிர்வானத்தினை ரசிக்கலாம் என்று நினைத்தவர்கள் ஏமாந்து போனது நியாயம் தான். குரு அவள் முலை எப்படியிருக்கும் என நினைத்துப் பார்த்தான். அவன் சுன்னி ஜட்டியே போடாத டவுசரை கிழித்துக் கொண்டு வந்தது. அதை இனி அடக்க முடியாது என்று தொடை வழியாக டவுசரை தூக்கி வெளியே எடுத்தான். டேய் மாமா தூக்கிக்கிச்சா என்று ஜெகன் எழுந்து அவன் டவுசரை கழட்டினான். அவன் சுன்னி வெள்ளையாக புடைத்துக் கொண்டு நின்றது. சுந்தரம் இவர்கள் இருவரின் செய்கையை பார்த்துவிட்டு, என்னங்கடா கையடிக்கப்போரீங்களா. என் சுன்னியும் விரைச்சுக்குச்சு. நானும் வாரேன் என்று டவுசரை கழட்டினான்.

மூவரும் டவுசரைக் கழட்டி அரை அம்மணமாக இருந்தார்கள். அவர்களுக்கு லக்கியை ஓப்பது குறித்து எண்ணம் இருந்தாலும், இப்போது அவர்அவர் சுன்னியை உருவிக்கொண்டார்கள். மற்ற நாளாய் இருந்தால் மாறி மாறி ஊம்பிக் கொள்வார்கள். இன்று லக்கியின் குளியளைப் பார்த்துக்கொண்டே கையடித்தார்கள். வெள்ளை நிற கஞ்சியை நிலத்தில் விட்டு தாகம் தணித்துக் கொண்டார்கள். லக்கியும் குளித்து முடித்திருந்தாள். அவளை துண்டால் அணைத்து பாட்டி குடிசைக்குள் கூட்டிப் போனாள். தொங்கிப்போன சுன்னியை டவுசருக்குள் மறைத்துக் கொண்டு நடையைக் கட்டினார்கள் மூவரும். "குருமாமா அவளை எப்படியாவது ஆசை தீர ஓக்கனும்டா" என்றான் ஜெகன். "நானும் அதுக்குதான்டா யோசிக்கிறேன். நாளைக்கு ஒரு தடவை ட்ரை பண்ணிப் பார்ப்போம். என்ன சொல்லற சுந்தரம்" என்றான் குரு,. "குருவே சரணம்" என்று தலையைத் தாழ்த்தி வணங்கினான் சுந்தரம். இவர்களின் திட்டங்கள் தெரியாமல் பாட்டியும் பேத்தியும் குடிசைக்குள் இருந்தார்கள்.

- தொடரும்

மலைக்கோட்டை டூ மதராசப்பட்டினம் - ஹோமோ பயணம் part 2

பேருந்திலிருந்த ஆட்கள் கண்களை கசக்கிக் கொண்டு தூக்கத்திலிருந்து விழித்தை உணர்த்தினார்கள். கடைசி சீட்டிலிருந்து ஐந்து ஆறு சீட் தள்ளி தாத்தா பாட்டி சகிதமாக ஒரு குடும்பம் அமர்ந்திருந்தது. அந்த குடும்பத்தின் மறுமகள் ஒரு குழந்தையை மடியில் கிடாத்தி உறக்கவைத்திருந்தாள். மற்றபடி டிரைவருக்கு அருகே இருந்த இரண்டு சீட்டுகள் மட்டுமே புல்லாக இருந்தது. முன்னாலிருந்த சிலர் கீழே இறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். நானும் எழுந்து பேருந்தின் வாசல் வரை வந்துவிட்டேன். இதுவரை நடந்த காமகளியாட்டத்தினை நட்பாக ஆக்கிக் கொள்ளாம் என்று அந்த மனிதரை பார்த்தேன். அவரும் என்னைப் பார்த்தார். சைகை காண்மித்துவிட்டு கீழே இறங்கினேன். பாத்ரூம் போறவங்களெல்லாம் இந்தப்பக்கம் போங்க என்று சிறுவன் ஒருவன் கத்திக் கொண்டிருந்தான். சில இடங்களில் சிறுநீர் கழிக்க 5 ரூபாய் வாங்குகிறார்கள். ஒரு டீயே ஐந்து ரூபாய்க்கு கிடைக்கிறது மூத்திரம் பெய்ய எதற்காக காசு கொடுக்கனும் என்று சிலர் வேலியோரம் ஒதுங்கினார்கள். அவர்களை விரட்ட ஒரு பெரிய தடிமாடு கத்திக் கொண்டே ஓடினான். நான் கழிவறைக்கு சென்று திரும்பிய போது, என்னுடைய சுன்னி ரசத்தை முழுக்க குடித்த அந்த பெயர்தெரியாத நபர் பேருந்துக்கு அருகே நின்று கொண்டிருந்தார். அரை இரவு கொண்டாட்டம் போட்டிருந்தாலும், அவருடைய உருவத்தை வெளிச்சத்தில் பார்க்கவில்லை. சுருட்டை முடி கருப்பான ஆள் என்பது மட்டுமே அடையாளமாக இருந்தது.ஹோட்டல் ஒன்றிலிருந்து பீரிட்டு கிளம்பும் டூப்லைட் வெளிச்சத்தில் அந்த மனிதர் நன்றாக தெரிந்தார். சுருட்டை முடியில் செந்நிற டை அடித்திருந்தார். கடாமீசையும், கையில் தகதகக்கும் தங்க பிரேஸ்லெட்டும் அவரை இன்னும் வசீகரமாக காட்டியது.நான் அவர் அருகே சென்றேன். என்னை ஏற இறங்க பார்த்தவர், தம்பி காபி சாப்பிடலாமா என்று உரிமையோடு அழைத்தார்.நான் காபி ப்ரியன் என்று அவருக்கு தெரிந்திருக்குமோ என்னவோ...

"ரண்டு காபி" என்று டோக்கன் வாங்க நூறுரூபாய்தாளை நீட்டினார். அதற்குள் என்னை கடந்து சென்ற இளம்பெண்ணை நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தேன். காபியை வாங்கிக்கோங்க என்றார், காபி குடித்துக் கொண்டே, இருவரைப்பற்றியும் பகிர்ந்து கொண்டோம். அவர் பெயர் செங்கண்ணன். ஏசி மெக்கானிக். அவருடைய எண்ணை வாங்கி கைப்பேசியில் பதிந்துகொண்டேன். "இளம் பெட்டைன்னா பிடிக்குமோ, பார்வை அப்படியே அவளிடம் செல்லுது" என்றார். பின்ன எல்லா நாளும் ஆம்பள சுன்னி கிடைக்குமா என்றேன். ஹா..ஹா.. என்று மனம் விட்டு சிரித்தவர்."நீங்கவித்தியாசமான ஆள இருக்கீங்க தம்பி. இதுக்கு முன்னாடி நான் ஹோமோ செக்ஸ் பண்ணினவங்க வேலை முடிஞ்சதும் பேசகூட மாட்டாங்க. என்னைப் பார்த்தால் எரிஞ்சு விழுவாங்க" என்று வருத்தத்தினை தெரிவித்தார். "அது அப்படிதாங்க பொதுவுல ஹோமோன்னா கல்லால அடிகச்சு கொல்லற மாதிரியில பார்ப்பாங்க" என்றேன். "ஆமாம் தம்பி" என்று சொல்லி மௌனமானார். காபியை இன்னம் நல்லா போட்டிருக்கலாமென்று நினைத்துக் கொண்டு உறிஞ்சினேன். சிகரட் பழக்கமிருக்கா என்று செங்கண்ணனை கேட்டேன். இல்லை தம்பி என்று விலகிக் கொண்டார். பில்டர் சிகரட்டை பற்றவைத்து ஊதிக்கொண்டே, அவரிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். சிகரட்டு வாடையே பிடிக்காதவர் என்பதை அவர் தள்ளி தள்ளி நின்று பேசியது உறுதிபடுத்தியது. பேருந்தில் மெல்ல ஆட்டம் கொடுத்தது. டிரைவர் ஏறிவிட்டார். இனி கிளம்ப வேண்டியதுதான். மௌத் ப்ரசனரை எடுத்து வாயில் அடித்துக் கொண்டு பேருந்துக்குள் போகலாம் என்று கூறினேன். சிறிது நேரத்தில் முட்டிமோதி பேருந்து கிளம்பியது. எல்லோரும் முன்பிருந்த சீட்டில் அமர்ந்து கொண்டார்கள். சிலர் படுத்துக் கொண்டார்கள். கண்டெக்டர் இரு முறை யாராவது வரவேண்டியது இருக்கா..என்று கேட்டு உரிஜீதம் செய்து கொண்டார். உடனே விளக்கை அணைக்க ஆணையிட்டார். பேருந்தை இருள் பிடித்துக் கொண்டது. நான் பின்சீட்டுக்கு பக்கத்திலிருந்த படிக்கட்டில் அமர்ந்து கொண்டேன். செங்கண்ணன் அவருடைய இடத்தில் அமர்ந்திருந்தார். இருவரும் சிறுது நேரம் மெதுவாக பேசிக் கொண்டிருந்தோம். எவ்வளவு நேரம்தான் பேசிக் கொண்டிருப்பது மீண்டும் சுன்னிக்கு வேலை கொடுக்க முடிவு செய்தேன். என்னுடன் அமருமாரு சைகை செய்தேன். அருகே வந்து அனைத்தவாறு அமர்ந்தார்.

சிகரட் வாடை போயிருச்சா பாருங்க என்று இதழ்களை குவித்து ஊதினேன். முகத்தை அருகே கொண்டுவந்து முகர்ந்து பார்த்தார். பிறகு  நல்ல மணமாவே இருக்கங்க என்று அவர் கூறும் போதே இதழ்களை அவர் இதழ்களோடு கோர்த்தேன். அவருடைய மீசை முடிகள் என் மேலுதட்டில் குறுகுறுத்தன. நாக்கை நீட்டிக்காட்டினேன் அதை சுன்னியாக  நினைத்து அவர் ஊம்பினார். கைகளை அவர் சட்டைக்குள்விட்டு  முதுகை வருடி அனைத்து இறுக்கினேன். அவர் கைகள் என் சுன்னியை அழுத்துப் பிடித்து மசாஜ் செய்தன. நான் கீழ்ப்படிக்கட்டில் நின்று இடுப்பை மூடியிருந்த கதவில் முட்டுக்கொடுத்தேன். அவர் எனக்கு முன் இரண்டு படிகள் உயரத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அவருடைய பேன்டை கழட்ட சைகையில் சொன்னேன். பெல்ட், கொக்கி என ஒவ்வொன்றாக கழட்டி ஜட்டியோடு பேண்டை கீழே பிடித்து இறக்கிறேன். வெற்று குண்டியில் அவரை அப்படியே அமர சொல்லிவிட்டு சுன்னியை கவணித்தேன். அவரைவிட கருத்து விரைத்து நின்றது. முன்தோல் சுற்றி சின்ன வில்லையாக முன்பக்கம் தெரிந்தது. இம்மாதிரியான சுன்னி சற்று வலிதரக்கூடியதாக இருக்கும். அதிகமாக முன்தோலை வம்பிலுக்காமல் இருக்கவேண்டும். கையில் எச்சிலை துப்பி ஈரமாக்கி சுன்னியை உறுவிவிட்டேன். படிக்கட்டில் குந்திக் கொண்டேன். நான் நினைப்பதை புரிந்து கொண்டவர் உடனே எழுந்த சுன்னியை ஊம்பக் கொடுத்தார். முன்தோலை அதிகம் இம்சிக்காமல் சுன்னியை கவ்வினேன். மெல்ல முன்னும் பின்னும் அசைந்து கொடுத்து இதமாக பற்களால் அழுத்தம் கொடுத்து கொடுத்து எடுத்தேன். மயிர் நிரம்பியிருந்த கொட்டையை கடித்து என்பக்கம் இழுத்தேன். வலி அவர் உடல்முழுக்க பரவியிருக்க வேண்டும். வேண்டாம் என்பதுபோல தலையை தள்ளினார். நான் விடுவதாக இல்லை. என்னுடைய கைகளை அவருடைய குண்டியில் தடவிபிசைந்துகொடுத்துக் கொண்டேன். மீண்டும் சுன்னியின் தண்டை பற்களால் கடித்து வலியை கொடுத்தேன். சுன்னியை அநாதையாக விட்டு அவருடைய சட்டை பித்தான்களை கழற்றினேன். காற்றில் இருபுறமும் சட்டை பறக்காமல் இருக்க இறுதி பட்டனை மட்டும் கழற்றாமல் விட்டு முடிநிறைந்த மாரில் முலைக்காம்பில் நாக்கால் வட்டமிட்டேன். பேருந்து மேடு பள்ளத்தில் ஏறி இறங்க இருவரும் தடுமாறி அணைத்துக் கொண்டோம்.


நான் மேல் படியில் அமர்ந்தேன், அவர் கீழ்படியில் ஆடாமல் இருபக்கமும் படித்தபடி நின்றார். அவருடைய சுன்னி என்னை நோக்கி வசதியாக இருந்தது. மீண்டும் சுன்னியை ஊம்பினேன். கைகளில் அவருடைய இடுப்பை பற்றி முன்னும் பின்னும் ஊம்புவதற்கு வசதியாக செய்தேன். வேகமாக ஊம்பதொடங்கியதுமே அவருக்கு சுன்னி ரசம் வருவது தெரிந்தது. அதனால் அப்படியே நிறுத்திவிட்டேன். சுன்னிரசம் வந்துவிட்டால் அதன்பின் ஆட்டம் முடிந்துவிடுமே, எழுந்து நின்று என்னுடைய லுங்கை கழட்டி சுன்னியை அவருடைய சுன்னியோடு மோதவிட்டேன். ஒரு கையில் என்னுடைய சுன்னியை பற்றி இழுத்தார். கொட்டையை ஆள்காட்டி விரல் கட்டைவிரல் கொண்டு அழுத்தி உருட்டினார். நான் வலியை தாங்குகின்றானா என்று மேலும் அழுத்தம் கொடுத்து பார்த்தார். கொட்டை அழுந்தி உடைந்துவிடும் என்ற நிலைக்கு வந்து வலி உயிரை எடுத்தது. “ஐயோ போதும் போதும்” என்று காதாருகே முனகினேன். அவருடைய முகம் கொடூரமாக தெரிந்தது. ஹோமோவில் வெறி அதிகமாகிவிட்டால், இப்படி அடுத்தவருக்கு வலிதருவது இயல்பு என்பதை உணர்ந்தவன் நான். எனவே அவருடைய கையிலிருந்து சுன்னியை காப்பாற்றிக் கொண்டு. அவருடைய சுன்னியை கையால் வேகமாக ஆட்டி சுன்னிரசத்தை கக்கவி்ட்டேன். வடிந்த சுன்னிரசத்தை துடைத்துவிட்டு படிக்கட்டில் அமர்ந்தேன். கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்த அவருடைய சுன்னி காற்றுபோன பலூனாக தொங்கியது. அவரும் களைத்துப் போய் என்னுடன் அமர்ந்தார். இருவரும் இடுப்பிற்கு கீழே துணியின்றி காற்றுவாங்கியபடி அமர்ந்திருந்தோம்.

ஆனால் என்னுடைய சுன்னி அடுத்த ஆட்டத்திற்கு தயாராகிவிட்டது. என்னுடைய கொட்டைய நசுக்கி கதறவிட்ட செங்கண்ணனிடம் கொஞ்சம் வேலையை காட்டலாம் என்று ஆசைகொண்டேன். அவரை அணைத்து நெற்றியிலிருந்து முத்தமிட தொடங்கினேன். மார், தொப்புள் என்று போய் சுன்னிவரை முத்தமிட்டு அவரையும் ஆட்டத்திற்கு தயார் செய்தேன். இப்போது என்ன அதான் முடிந்துவிட்டதே என்று வெகுளியாக இருந்தார். அவரை பேருந்தின் கதவுவழியே வேடிக்கை பார்க்குமாறு கூறி எழுந்துநிற்க சொன்னேன். இதென்னையா வேடிக்கையாக இருக்கிறது என்று பேருந்தின் கதவில் முன்கைகளை வைத்து அவர் நிற்க பின்னால் சூத்து ஓட்டையில் என் சுன்னியை சொருகினேன். இதுவரை அந்த அனுபவம் இல்லாததால் அவருடைய சூத்து ஓட்டை சின்னதாக இருந்தது. அதை பெரியதாக்க கால்களை அகட்டி வைக்குமாறு மேலிருந்து அழுத்தம் கொடுத்தேன். அவர் வேறுவழியின்றி ஈடுகொடுக்க மோட்டலில் பார்த்த இளம் பெண்ணின் புண்டையாக நினைத்து அவரை ஓத்தேன். பத்து பதினைந்து முறை குத்தி எடுத்தபின்னும் என் சுன்னி கம்பீரம் குறையவில்லை. அதை அப்படியே சூத்து ஓட்டைக்குள் நிறுத்தியபடியே அவரின் சுன்னியை கைகளால் பிடித்து கையடித்துவிட்டேன். வலியும் சுகமும் மாறி மாறி இருக்க வேண்டும் என்று கையடிப்பதை நிறுத்திவிட்டு ஓத்தேன். மீண்டும் ஓப்பதை நிறுத்திவிட்டு கையடித்துவிட்டேன். ஒருகட்டத்தில் என்னுடைய சுன்னி ரசத்தை அவர் சூத்தில் பீச்சியடித்தது. நான் மிகவும் சோர்ந்து போய் அமர்ந்து கொண்டேன். இனி என்னால் எதுவும் முடியாது என்று அமைதியானேன்.

நான் சூத்தில் சுகமாய் ஓப்பதற்காக உசுப்பேத்திவிட்ட செங்கண்ணன் சுன்னி என் வாய்க்குள் வந்தது. நான் சுன்னி ஊம்பும் நிலையில் என்றாலும் செங்கண்ணன் விடுவதாக இல்லை. என் தலைமயிரோடு சேர்த்துபிடித்து ஊம்ப வைத்தார். நான் வாயில் சுன்னியை அழுத்தமாக பிடித்துக் கொண்டேன். அவர் வேக வேகமாக தலையை அசைக்க வைத்தார். கண்களை மூடியபடி கடைமைக்கென ஊம்பினேன். மூடெரிய செங்கண்ணன் என் வாயை யார் புண்டையென நினைத்து ஓக்கிறாரோ தெரியவில்லை. அவர் சுன்னி ரசத்ததினை என் வாயில் பீச்சியடித்தபின் ஜட்டியையும் பேன்டையும் எடுத்து போட்டுக்கொண்டார். நான் இன்னம் சோர்ந்து போய் இருந்தாலும் எத்தனை நேரம்தான் அம்மனமாகவே இருப்பது என லுங்கியை தேடிப்பிடித்து எடுத்து கட்டினேன். ஜட்டியை கையில் எடுத்துக் கொண்டு பையில் திணித்தேன். அப்படியே பின் சீட்டில் படுத்தேன். பெருங்குளத்தூர் என்று கண்டெக்டர் கத்தினார். சிலர் இறங்கினார்கள். நான் தூங்கிவிட்டேன். கண்டெக்டர் என்னை எழுப்பும் போது பேருந்து கோயம்பேட்டில் நின்றிருந்தது. பேருந்தில் என்னையும், கண்டெக்டரையும் தவிற யாருமில்லை. தாம்பரத்தில் செங்கண்ணன் இறங்கிக் கொண்டது கூட எனக்கு ஞாபகமில்லை. மெல்ல மெல்ல எழுந்து பையை தூக்கிக்கினேன்.

"தம்பி ஒன்னும் அவரசமில்லை. நிதானமா போகலாம். இனிமேல் ட்ரிப் மதியானம்தான். வண்டியை கூட ஹெட்டுக்கு கொண்டுவந்தாச்சு" என்றார். என்ன சொல்லறார் என்று ஜன்னல் வழியே எட்டிப் பார்த்தேன். பேருந்து தொலைதூரப் பேருந்துகளின் காத்திருப்பு இடத்தில் இருந்த பேருந்து கூட்டத்தோடு இருந்தது. கண்டெக்டரின் கை என் சூத்தை லுங்கியோடு அழுத்தி சூடேற்றியது. இனி நடத்துனரை வழிநடத்தவேண்டியது தான் என்று பையை கீழே வைத்தேன்.

-- முற்றும்--

மலைக்கோட்டை டூ மதராசப்பட்டினம் - ஹோமோ பயணம் part1

வழக்கமான ஒரு செவ்வாய் இரவு. "சார் சென்னை சார், ஏசி பஸ், ஸ்லீப்பர் கூட இருக்கு" திருச்சிராப்பள்ளி மத்திய பேருந்து நிலையத்தில் என்னை வழிமறித்து நின்றார்கள் சிலர். அவர்களிடமிருந்து தப்பித்து வருவதற்குள் போதும் போதும் என்றானது. சென்னைக்கு மட்டும் ஏன் தான் இத்தனை மவுசோ தெரியவில்லை. அதுவும் திருச்சியிலிருந்து நிமிசத்துக்கு நிமிசம் சென்னைக்கு அரசு வண்டிகள் இருக்கும் போது, சொகுசு வண்டிகளுக்கு வேலையில்லை. ஆனால் மக்கள் அரசு பேருந்துகளை மதிப்பதில்லை. எப்போது எது புட்டுக் கொள்ளுமோ, பிரேக் பிடிக்காம போயிடுமோன்னு எல்லோருக்கும் மனசுக்குள் பயம். அரசு பேருந்தில் ஏறுகின்றவர்கள் ஒன்று ஏழையாக இருப்பர், இல்லையென்றால் கஞ்சனாக இருப்பார்கள். நான் ஜெகதீஸ் சிவன். இப்போது சென்னைக்குதான் கிளம்பிக்கொண்டிருக்கிறேன். ஆனால் எனக்கு தனியார் பேருந்து என்றாலே அலர்ஜி. அதிக விலைகொடுக்க மனமில்லாமல் டப்பா ஸ்பீக்கர்களை வைத்து ஏதேனும் ஒரு ரேடியோ சேட்டை ஏற்பாடு செய்து விடுவார்கள். வண்டி திருச்சியை தாண்டும் வரை ஏதாவது ஓடாத படத்தினைப் போட்டுவிட்டு, அதன் பின் அந்த பாழாய் போன ரேடியோ செட்டை வைத்து சேட்டை செய்ய ஆரமித்துவிடுவார்கள். பேருந்தின் கடைசி சீட்டில் முட்டிக் கொண்டிருந்தாலும் நம்மை அந்த பாட்டு எழுப்பி விடும். நான் இரவு நேர பயணங்களை ரசிக்கும் குணமுடையவன். ஜன்னலோர சீட்டை பிடித்து வைத்து பின்னால் செல்லும் மரங்களையும், இருளில் எங்கோ தெரியும் சிறு விளக்குகளையும் பார்த்தபடி செல்வன். அதனால் ஜன்னலை திரைச்சீலை போட்டு மறைத்திருக்கும் ஏசிபேருந்தும் எனக்கு உதவாது.

அரசு பேருந்து திருச்சி டூ சென்னை என்று எழுதப்பட்டிருந்த பேருந்தை நோக்கி நடந்தேன். பொங்கல், தீபாவளி என்று பெரும் பண்டிகை காலம் இல்லை என்பதால் வெரிச்சென காணப்பட்டது. டிரைவர் சீட்டிற்கு பின்புறம் இரண்டு சீட்டு தள்ளி ஒரு புதுத்தம்பதி உட்காந்திருந்தார்கள். அதற்கு அடுத்த சீட்டில் ஒரு சொட்டை மண்டை டாலடித்தது. கண்டெக்டர் சீட்டுக்கு அடுத்தாற்போல ஒரு கல்லூரிப்பெண் தனியாக அமர்ந்திருந்தாள். அடிக்கடி ஜன்னலுக்கு வெளியே தலையை நீட்டி யாரையோ எதிர்பார்த்தபடி இருந்தாள். நிச்சயம் பாய்பிரண்டாகத்தான் இருக்கும் என்று எண்ணிக் கொண்டு பேருந்தின் நடுமத்தியில் இருந்த இரண்டு பேர் அமரக்கூடிய சீட்ஒன்றில் அமரசென்றேன். வேண்டாம் பின்னால் சீட்டிற்கு போவோம். வண்டியே காலியாக கிடக்கும் போது எதற்காக எலிக்குஞ்சு பொறிக்குள் அகப்பட்டதுபோல திணறிக் கொண்டு அமர்ந்துவரவேண்டுமென எண்ணியபடி பின்சீட்டிற்கு நகர்ந்தேன். மூன்று பேர் அமரும் சீட்டைவிட கால்களை நீட்டி படுத்து செல்ல கடைசி சீட்தான் என் சாய்ஸ். அங்கே சென்று தலைக்கு பையை தலையணைப் போல வைத்து ஒய்யாரமாய் படுத்துக் கொண்டேன். பேருந்தின் வெளிச்சம் கடைசி சீட்டில் பட்டதாக வரலாறு கூட கிடையாது. ஜன்னலிருந்து காத்துவந்து என் முகத்தில் பட, எப்போது தூங்கினேனோ எனக்கே தெரியவில்லை. கண்டெக்டர் டிக்கெட் வாங்க எழுப்புகையில்தான் ரொம்போ அசந்து தூங்கிட்டேன்னு தெரிஞ்சது. "என்ன தம்பி ஆள அடிச்சு போட்ட மாதிரி தூங்கரீங்களே, டிக்கெட் எடுத்தபிறகு தூங்கியிருக்கலாம் இல்லையா"என்று கேட்டார். என்னான்னே பண்ணறது வேலை அப்படி, நேத்துதான் சென்னையிலிருந்து இங்க வந்தேன். முழுசா களைப்பு கூட நீங்கள, இப்ப மறுபடியும் சென்னைக்கு கிளம்பியாச்சு" என்று நொந்துகொண்டே டிக்கெட் வாங்கினேன். நாளைக்கு காலையில கோயம்பேடு போய், அதுக்கப்புறம் அங்கிருந்து அம்பத்தூர் எஸ்டேட் போறதுக்குள்ள உடம்பு என்னாகிறது.

அப்போதுதான் 40 வயது மதிக்கதக்க ஒரு கருத்த நபரும் இறுதி சீ்ட்டில் அமர்ந்திருப்பதை பார்த்தேன். சுருட்டை முடியில் வசீகரமாக இருந்தார். இருளில் கொஞ்சம் அவரை பார்ப்பது சிரமம்தான். அத்தனை கருப்பு. பேருந்து வெளிச்சம் வேறு சரியாக இல்லை. அவரைப் பார்த்து புன்னகை செய்தேன். கண்டெக்கரிடம் அவரும் சென்னைக்கு டிக்கெட்வாங்கிக் கொண்டார். தூக்கம் களைந்துவிட்டதால் ஜன்னரோரத்தில் அமர்ந்து வெளியே வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினேன். கண்டெக்டர் டிரைவருக்கு எதிரே இருக்கும் சீட்டில் அமர்ந்து கொண்டார். சிறிது நேரத்தில் பேருந்தின் நடுவிளக்கினை தவிற மற்ற விளக்குகளை டிரைவர் அணைத்தார். அதற்காகத்தான் நான் காத்திருந்தேன். என்னுடைய பையிலிருந்து லுங்கியை எடுத்தேன். கால் வழியாக மேலே இழுத்து வாயில் கவ்விக்கொண்டேன். லுங்கிக்குள் கைகளைவிட்டு பேன்டை அவிழ்த்தேன். அதனை மடித்து என் முன் சீட்டில் தொடங்கவிட்டேன். ஜட்டியை அவிழ்க்கலாம் என்று நினைத்தபோது, அந்த கருப்பு ஆள் என்னையே பார்ப்பது தெரிந்தது. கொஞ்சம் சங்கடமாக இருக்க அப்படியே லுங்கியை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டேன். மீண்டும் ஜன்னலில் பார்வையை திருப்பி தூரத்தில் தெரியும் விளக்குகளை ரசித்துப் பார்த்தேன்.

நேற்றிறவு தூக்கமில்லாதது என்னை மிகவும் சோர்வாக உணர செய்யதது. முன் சீட்டில் கைகளை வைத்து முட்டுக் கொடுத்து தலையை அதில் வைத்து மீண்டும் தூங்க ஆரமித்தேன். நன்றாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தவனுக்கு  தொடையை அழுத்தமாக பிராண்டுவதுபோல இருந்தது. அருகில் இருப்பவரின் கை தெரியாமல் பட்டிருக்கலாம் என்று விட்டுவிட்டேன். அதை கவனி்ப்பதை விட தூங்குவது முக்கியமாக தோன்றியது. "ம்" என்று சத்தமிட்டுவிட்டு தூக்கத்தினை தொடர்ந்தேன்.  சற்று நேரம் கழித்து மீண்டும் தொடையி்ல் கை விளையாடியது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முன்னேறி சுன்னியையும் சேர்த்து அழுத்தியது. எனக்கு தூக்கம் களைந்தாலும் அந்த சுகமான அழுத்தங்களை இன்னும் அனுபவிக்கலாம் என்று கண்டுகொள்ளாமல் விட்டேன். சிறிது நேரம் விட்டு விட்டு இந்த அழுத்தமான மசாஜ் தொடர்ந்தது. ஒரு கட்டத்தில் லுங்கியின் அடிப்பாகத்தில் கையைவிட்டு மேலே தூக்கிவிட்டு வெறும் தொடையை அந்த கை தொட்டு அழுத்தியபோது நான் அதுயாரென பார்க்க மெல்ல கண்ணை திறந்தேன். என்னைப் பற்றிய கவலையின்றி அந்த கருப்பு உருவம் தன் வேலையை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. 

இதற்கு மேலும் பொறுமை காத்தால் விபரீதம் என்று மனசுக்குள் சொன்னாலும் எத்தனை தூரம்தான் இது போகிறது என்று பார்க்கலாம் என கண்களை மூடிக் கொண்டேன். அந்த நபரின் கை என்னுடைய ஜட்டிக்குள் போனது. ஆண்களின் கைகள் பொதுவாக கரடு முரடாக இருக்கும். ஆனால் ஆண்களின் சுன்னி அப்படியே எதிர்மறையாக மென்மையாக இருக்கும். என்னுடைய மென்மையான சுன்னியும், அந்த ஆளின் கடுமையான கையும் இணைந்தன. முதலில் என் சுன்னித்தண்டை  நீவி கொடுத்த கை, பின் கொட்டையையும் சேர்த்து அழுத்தியது. அதுவரை இன்பமாக இருந்தது.சற்று வலியை தரக்கூடிய அழுத்தமாக மாறியது. இரண்டு கொட்டையோடு சுன்னிதண்டையும் சேர்த்து அந்த கை பிசைந்தது. நான் அதை பார்த்துக் கொண்டே இருந்தேன். அந்த ஆள் இன்னம் நெருங்கி வந்தார். இரண்டு கையையும் வைத்து ஜட்டிகீழே தள்ளினார். என்னுடைய சுன்னியில் ஜன்னல்  காற்று பட்டு சிலிர்த்து. சுன்னி தண்டு பாதிவரை வந்து ஜட்டியின் இலாஸ்டிக்கில் பட்டு கதறியது. வலிஅதிகமாக இனியும் நடிக்கவேண்டாமென மெல்ல அசைந்தேன். அந்த மனிதர் சுன்னியை அம்போவென விட்டுவிட்டார். என்னுடைய அசவு நின்றதும் ஜட்டியை மீண்டும் கீழே இழுத்தார். 

அவருடைய லீலையால் விரைத்துக் கொண்டிருந்த சுன்னியை ஜட்டியின் இலாஸ்டிக் பற்றி இழுத்து. வலி அதிகமாக நானும் அவருடன் ஒத்துழைக்க ஆரமித்தேன். என்னுடைய இடுப்பை மேலே தூக்கி ஜட்டியை அவர் அவிழ்க்க உதவினேன். நான் சற்றும் எதிர்பாராதவிதமாக லுங்கியை அவிழ்த்துவிட்டார். அது கீழே விழுந்தது. நான் என்னுடைய முதுகை ஜன்னரோரத்தில் சாய்த்துக் கொண்டு இடதுகாலை சீட்டில் வைத்தேன். வலதுகால் சீட்டின் சந்துக்குள் இருந்தது. என்னுடைய சுன்னிதண்டு விரைத்துக் கொண்டு நேராக நின்றது,  அதன் முன்தோலை கீழும் மேலும் இழுத்தார். பின் அழுத்தமாக பிடித்துக் கொண்டு என்னைப் பார்த்தார். என்ன செய்வதென தெரியாமல் இருவரும் புன்னகித்துக் கொண்டோம். அவர் சீட்டில் அமர்ந்தபடியே என்னுடைய சுன்னியை வாய்க்குள் வைத்தார். வெளியே குளிர் காற்றில் இருந்த சுன்னி அவருடைய வெதுவெதுப்பான வாய்க்குள் போனது. வேகமாக முன்னும் பின்னும் அசைந்தார். நான் அவருடைய சுருட்டை முடியை இரண்டு கையிலும் பிடித்து என் சுன்னியை ஊம்ப உதவினேன். 

ஒரு கட்டத்தில் சுன்னி தாங்கமுடியாத அளவிற்கு உணர்ச்சியை தந்தது. அவருடைய ஊம்பலில் தயிர்சாதத்தினை கக்க என்னுடைய சுன்னி தயாரானது. அதை அவருக்கு தெரியப்படுத்தினேன். ஆனால் அதையெல்லாம் அவர் கண்டுகொள்ளவில்லை. என் சுன்னி அவர் வாயை புண்டையாக நினைத்து தயிர்சாதத்தினை ரொப்பியது. வாயில் முழுவதுமாக தாங்கமுடியாமல் அவர் தத்தளித்தார். என் சுன்னியை சுற்றியும் அது வழிந்து ஓடியது. என்னுடைய ஜட்டியை எடுத்து சுற்றி துடைத்தேன். அவர் பாதியை விழுங்கிவிட்டார். மீதியை ஜன்னலோரம் துப்பிவிட்டு வாய் கொப்பளித்தார். எனக்கு இன்னும் களைப்பு அதிகமானது. ஆனால் அத்துடன் அவரை விட்டுவிட வேண்டுமா. தானாக வந்துமாட்டிக் கொண்டவரை விட மனமில்லை. அவர் மீண்டும் அவருடைய ஜன்னலுக்கு அருகே சென்று ஒட்டிக் கொண்டார். என்னுடன் பேசுவதற்கு அவருக்கு தயக்கமாக இருந்ததை அறிந்தேன். என் சுன்னி சோம்பிப் போய் தொங்கியது. கீழே கிடந்த லுங்கியை எடுத்து இடுப்பில் கட்டிக்கொள்ளவும். பேருந்து மோட்டலில் நுழையவும் சரியாக இருந்தது. 

தொடரும்...